Ιστορία του Σχολείου
Το σχολείο μέχρι το 1902 λειτούργούσε περιστασιακά με τη φροντίδα της εκκλησίας σε εκκλησιαστικό κτήριο στο κέντρο του χωριού. Το 1902 ο Θωμάς Ν. Παπαγιαννόπουλος που διορίστηκε σ’αυτό, το μετέτρεψε πλέον σε κανονικό σχολείο στο οποίο υπηρέτησαν πολλοί αξιόλογοι εκπαιδευτικοί (εμφάνιση).
Ο δάσκαλος Θωμάς Παπαγιαννόπουλος στο πρακτικό παράδοσης και παραλαβής της εκκλησίας για την περιουσία που έγινε το 1913, γράφει σχετικά με το δημόσιο σχολείο : “… το παρά το καθολικόν και εν τω περιβάλω της εκκλησίας σχολείον αυτής εν καλή καταστάσει άνευ των επίπλων και σκευών όπερ είναι ανώγεων και εκ του οποίου η εκκλησία δεν λαμβάνει μέχρι σήμερον ενοίκιον. Το συνεχόμενον τω σχολείω ωσαύτος ανώγεων δωμάτιον ου η ανατολική πλευρά ετοιμόρροπος χρησιμεύον ως αποθήκη του σχολείου. Αμφότερα δε τα κτίρια έχουσι μίαν στέγην. Η οροφή του σχολείου είναι ασβεστωμένη το δε πάτωμα καινουργές εκ σανίδων του δωματίου … “.
Από αυτό το σχολείο πέρασαν όλες οι γενιές μέχρι το 1950. Το σχολείο μας αποτελούσε περουσιακό στοιχείο της εκκλησίας κάι που σε εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ συνηθισμένο. Δυστυχώς σήμερα δεν έχουμε αρχείο για να παρακολουθήσουμε από πιο κοντά τα πράγματα, διότι το αρχείο κάηκε το 1945.
Το σημερινό σχολικό κτήριο έγινε το 1990 στη θέση ακριβώς που ήταν το πρώτο δημόσιο σχολείο του 1950. Διαθέτει όλες τις σύγχρονες υποδομές όπως Γραφεία, βιβλιοθήκη, εργαστήριο, γυμναστήριο, ανελκυστήρα και WC για άτομα με ειδικές ανάγκες.